Շտապում էր և բազում գործեր միաժամանակ էր անում․ «Հոգևոր հայրենիք» ամսաթերթ, «Կարոտ» հաղորդաշար, «Նեմեսիս», «Գարեգին Նժդեհ», «Անտոն Քոչինյան», «Կամո ՈՒդումյան», Ջավախքի և Արցախի մասին ֆիլմեր, հաղորդումներ, դիմանկարներ, հեքիաթների և բանաստեղծությունների գրքեր: Հենց այնպես արված գործեր չէին, սիրտ ու հոգի էր դնում այդ ամենի մեջ։ Արվեստավոր էություն էր, երկփեղկված հոգու տեր, անդավաճան հոգի, սիրում էր կյանքը, լի էր երազանքներով։ Նրբազգաց ու զգայուն սրտի տեր էր, բծախնդիր, ինքնայրվող, ուրիշի ցավին հաղորդ, արտաքուստ հանդարտ, հավասարակշիռ, բայց անարդարության դեմ ընդվզող, անողոք, անզիջող, մեծ մտավորական ՄԱՆՈՒԿ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆԸ․․․

Ըստ օպերատիվ տեղեկությունների, ԵՊՀ-ի այսրոպեական ռեկտոր Հ.Հ-ի պատվիրակությունը, որի կազմում էր նաև Ա.Է-ն ու ևս մեկ՝ ոչ նշանակալի անձ, հանդիպել է Մոսկվայի պետական համալսարանի բազմամյա ռեկտոր, ճանաչված գիտնական Վիկտոր Սադովնիչիի հետ (МГУ имени М.В.Ломоносова):

Մարդո՛, անխի՛ղճ Մարդո, դու հենց այնպես չանցար Արաքսը: Արաքսի եզրին բուն դրած քոչվորի ահ ու սարսափն էիր: Մորթում, սրախողխող էիր անում՝ իրենց ձեռքերի սեփական յաթաղաններով: Քոնը չէիր կեղտոտում: Քոնը հազար տարի առաջ քո նախապապերի ձեռքով անցած սրբություն էր: Իրենցը՝ մորթելու, մորթելուց հետո շեղբը լիզելով մաքրելու, քոչվորի կրքերին հագուրդ տալու համար էր: Ու դու ո՞նց անխիղճ չդառնայիր, ո՞նց Անխիղճ մականունը չվաստակեիր: Քո ձայնից, ստվերից, քո ձիու մանրիկ քայլերից քեզ ճանաչում էին, ու թե չէին հասցնում փախչել, ծնկում էին ոտքերիդ առաջ, աղաչում, աղաչանքը մնում էր բերաններում, իրենց ձեռքով քեզ հանձնած յաթաղանի խզոցով կտրվում: Անխի՜ղճ Մարդո:

Մինչ հայ կինոսեր հասարակությունը աչքը ջուր կտրած սպասում է Կաննի կինոշուկայում չվաճառված հայկական նոր ֆիլմերի և համատեղ արտադրության չկնքված պայմանագրերի մասին ՀՀ պատվիրակության հաշվետվությանը, իսկ հայ մերձկինեմատոգրաֆիական ինֆանտիլ շրջանակները փորձում են հաղթահարել 62 տարի առաջ նկարահանված «Բարև, ե՛ս եմ» ֆիլմի վերացուցադրության էմոցիոնալ շոկը, Արևելյան Եվրոպայի կարևոր կինոփառատոներից մեկը՝ Կարլովի Վարին, հրապարակում է մրցութային ծրագիրը՝ արձանագրելով հարևան Վրաստանի ժամանակակից կինոյի հերթական փայլուն հաղթանակը։

ՎԱՀԱԳՆԻ ԾՆՈւՆԴԸ։ «Երկնէր երկին, երկնէր երկիր, Երկնէր եւ ծովն ծիրանի.... ...Ընդ եղեգան փող ծուխ ելանէր, Ընդ եղեգան փող բոց ելանէր...»։

Հայաստանն ու Արցախը հանձնած, կապիտուլյացիայի պայմանագիր ստորագրած ու դեռևս վարչապետի աթոռից կառչած պետական դավաճանը՝ մայիսի 28-ի մեր մեծ հաղթանակի օրը, բարբաջում է. «…ինձ մեղադրում է Բաթումի և Ալեքսանդրապոլի պայմանագրերը կնքած կուսակցությունը»:

Առնո Բաբաջանյան համերգասրահում վերջերս կայացավ ՀՀ ԿԳՄՍՆ Գեղարվեստական դաստիարակության և մշակույթի մանկապատանեկան կենտրոնի «Կանչ» և «Դեպի լույս» երգչախմբերի (գործում են Երևանի Նիկողայոս Տիգրանյանի անվան տեսողության խանգարումներ ունեցող երեխաների թիվ 14 հատուկ դպրոցում) գեղարվեստական ղեկավար, երգչուհի-երգահան ՎԱՐԴՈՒՀԻ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԻ բեմական, ստեղծագործական գործունեության 25-ամյակին նվիրված հանդիսություն:

Եթե մեկ նախադասությամբ փորձեմ նկարագրել աշխարհում այսօր ընթացող գլոբալ հակամարտությունը, կասեմ` պետություններն ընդդեմ վերպետական ֆինանսական լյուցիֆերի` ֆեդերալ ռեզերվային համակարգի և նրա կամակատար կառույցների։

2018 թվականի հեղափոխության մեկնարկն ու ընթացքը ուղեկցվեց ոչ միայն փողոցային պետականաքանդության տեսանելի դրսևորումներով, այլև բիրտ հետապնդուներով և հալածանքներով նրանց նկատմամբ, ովքեր համարձակվել էին պաշտպանել պետության, դպրոցի, աշակերտի անվտանգության և քաղաքական գործընթացներում չներգրավվելու կարգուկանոնը:

Սասունցի Դավթի առաջին հուշարձանը ստեղծել է Երվանդ Քոչարը 1939 թվականին` էպոսի հազարամյակի առթիվ: